ไข่ค้างมี 3 แบบครับ ได้แก่ ติดที่ท่อนำไข่หรือยังอยู่ภายในช่องท้อง แบบนี้ดูได้ยากว่าไข่ค้างหรือไม่แต่ประเมินจากการเบ่งของนก ซึ่งแบบนี้มักเกิดจากขาดแรงในการเบ่งและมีการอักเสบและมีพังผิดยึดไข่ไว้กับอวัยวะข้างเคียงได้ แต่มักเกิดจากการขาดแคลเซียมและไม่มีแรงเบ่ง แบบที่สองคือติดที่เชิงกรานหรือระหว่างเชิงกราน แบบนี้อาจเกิดจากขนาดของไข่ที่ใหญ่เกินกว่าเชิงกรานหรือเชิงกรานของแม่นกแคบแต่แรกแต่ขนาดไข่ปรกติ แต่ปัญหาที่พบอีกประการคือขาดแคลเซียมและหมดแรงเบ่งหรือวางไข่หลายฟอง และรูปแบบที่สามคือออกมาพ้นเชิงกรานแล้ว กรณีนี้จะเกิดจากหมดแรงเบ่งและอาจพบกรณีที่ลำไส้หรือท่อน้ำไข่ปลิ้นออกมาทำให้อุดกั้นที่ทวารรวมและทวาร หรือเกิดจากรูทวารตีบแคบครับ

ในแบบแรกเรายืนยันด้วยการเอกซเรย์ หรือทุกแบบก็ประเมินได้จากเอกซเรย์ได้หมด แต่ในแบบที่สองและสามคลำพบได้ หรือส่องผ่านรูทวารดูได้ โดยเฉพาะแบบสุดท้ายจะดูง่ายที่สุด

การรักษาจึงอยู่ที่แบบที่เป็นเป็นครับ ในกรณีที่รักษาแบบทางอายุรกรรมโดยไม่ประเมินต้องทำศัลยกรรมก่อนเลย ซึ่งก็ควรจะเป็นเช่นนั้น หมอมักจะพิจารณาใช้การลดปวดเสียก่อน และประเมินการเกิดแรงเบ่งเฉื่อยจากสาเหตุอะไร เช่น ขาดแคลเซียมหรือขาดฮอร์โมน เช่น AVT หรือมักให้ออกซิโตซิน แต่อาจไม่ตอบสนอง ถ้าเกิดจากการขาดแคลเซียมและฮอร์โมนหรือขาดพลังงาน ภายใน 2-3 วันหลังจากทำการรักษาร่วมกับการควบคุมความเจ็บปวดนกจะวางไข่ได้เองเป็นส่วนใหญ่โดยไม่ต้องผ่า แต่หากพบว่ารูทวารตีบแคบ เชิงกรานตีบแหรือไข่ใหญ่เกินไป หรือติดกับพังผืดที่ท่อนำไข่ ก็พิจารณาทำการผ่าตัดหรือเจาะไข่ในตำแหน่งที่ทำการเจาะได้ครับ